Zoals eigenlijk al de gehele winterperiode tot nu toe, was het ook dit keer geen succes. Na in totaal vier uur lang te hebben rondgereden (en dus heel veel diesel te hebben verstookt :-)) hebben we slechts één Torenvalk gezien. Deze liet zich helaas niet verleiden, hoe de lokmuis ook zijn best deed. Slechts een paar aarzelende toenaderingspogingen, en meer niet. Kennelijk is de winter nog te zacht en de voedselvoorraad nog te goed.
Datzelfde gold voor de Buizerden die we onderweg tegenkwamen. Van de zeven Buizerden die we onderweg zagen, waren er slechts vier voldoende binnen het bereik om een vangpoging te wagen. Ook hier gold dat de vogels onvoldoende interesse toonden.
Tijdens onze rondrit zag ik nog een dode Kokmeeuw langs de weg liggen (Duitslandweg in Bruchterveld). Toch maar even gestopt om te checken of hij misschien geringd was. Een klein gejuich ging op, gevolgd door een luider gejuich. De kokmeeuw bleek geringd met een Helgolandring uit Duitsland.
Het grappige hieraan is dat ik voor het vogeltrekstation de terugmeldingen uit Noorwegen en Duitsland (Helgoland-ringcentrale) invoer in de Griel-applicatie. Straks mag ik dus mijn eigen vondst invoeren.
Na afloop van de "Torenvalkexpeditie" nog even de mistnetjes in de tuin open gezet. Het werd nog even spannend omdat in de Hulst een paar Merels zaten, vergezeld van Koperwieken. Koperwieken had ik namelijk nog niet eerder in mijn tuintje gezien. Wel één exemplaar, dat inmiddels alweer een paar jaar geleden door een Steenmarter onder de motorkap van de auto was gelegd. Ondanks het afspelen van Koperwiekengeluid slaagde ik er niet in om er één te vangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten